Ekspozycja przygotowana głównie przez rzeszowski IPN ma charakter symboliczny – jest hołdem dla tych, którzy ratowali życie ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej w Małopolsce. Szczególne miejsce zajmuje Markowa koło Łańcuta.

Przed wojną społeczność żydowska liczyła tam 120 osób. Większość z nich hitlerowcy zamordowali w 1942 roku, ale 25 Żydów ukryli mieszkańcy. 17 z nich przeżyło wojnę.

Największą cenę za odwagę zapłaciła rodzina Józefa i Wiktorii Ulmów, która ukrywała ośmiu swoich sąsiadów narodowości żydowskiej.

W 1944 roku Ulmowie i sześcioro ich dzieci zostali zamordowani przez Niemców. Wiktoria była wówczas w 9 miesiącu ciąży.