To dobry czas dla paulinów, którzy co prawda więcej wtedy pracują, ale mają też okazję lepiej zobaczyć sens swojej pracy. Najwięcej na oblężeniu korzystają jednak oblegający. Szczególnie ci, którzy przyszli z bardzo daleka: ze Szczecina czy z Gdańska. W drodze jest dużo czasu i na modlitwę, i na myślenie, i na to, żeby zanadto nie denerwować się bzdurami. A jest ich wokół mnóstwo. Jakich?

Weźmy dla przykładu unijne dopłaty rolnicze. Wydawałoby się, że w pierwszej kolejności powinny pomagać najbiedniejszym rolnikom. A jak jest? W Wielkiej Brytanii największe dotacje otrzymuje królowa, bo wokół swoich rezydencji ma sporo… trawników. Podobnie jest w Polsce. Największe pieniądze idą do rynkowych potentatów. W całej Unii 80 proc. środków trafia do 20 proc. odbiorców. Jakby nie patrzeć, wychodzi na to, że biedniejsi składają się na bogatszych. O szczegółach pisze T. Rożek na str. 38.

Jak przekonuje Robert Gwiazdowski (str. 32), w ZUS-ie „nie ma w ogóle żadnych pieniędzy. Nie ma żadnego kapitału początkowego (…). Jest tylko wirtualny zapis w komputerze”. A wie, co mówi, bo jest szefem rady nadzorczej ZUS-u. Na dodatek „biedni płacą podatki dłużej od bogatych, a krócej od nich otrzymują świadczenia – wszystko zaś w imię pomocy tymże biednym”. I jak się tu nie denerwować?