Drukuj
Wigilia Paschalna
Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę.
albrechT dÜrer; zbiory metropolitan museum of art
Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę
Noc świadkiem zmartwychwstania
Gromadzi nas na tej liturgii ciemna noc. Ale nie chodzi tylko o to, aby było ciemno za oknem, choć z punktu widzenia realizmu liturgii jest to niezwykle ważne. Trzeba popatrzyć w swoje serce – to właśnie noc mojego życia ma być świadkiem zmartwychwstania Pana; to w niej ma rozbłysnąć płomień paschalnego światła.
Zanim paschał zostanie zapalony nowym ogniem, celebrans zarysowuje na nim krzyż i wbija w niego pięć ziaren kadzidła symbolizujących pięć ran Zbawiciela. W liturgii diecezji lyońskiej do dzisiaj zachował się zwyczaj wcześniejszego zanurzenia tych „gwoździ” w oleju krzyżma. Liturgia chce pokazać, że Zmartwychwstały zachował na uwielbionym ciele swoje rany, bo Jego zwycięstwo nie oznacza zapomnienia i wymazania trudnej historii ludzkiego grzechu, ale jej odkupienie i uzdrowienie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.