Tłum dostał amoku. Szturmował sklepy w poszukiwaniu win Chianti i Brunello di Montalcino, toskańskich słodyczy i serów. Mieszały się języki, ale przeważał niemiecki. Na ulice Sieny wyległy tysiące turystów z aparatami. Ludzi ogarnęło szaleństwo. Można było dostać oczopląsu. Ukryłem się w gigantycznym kościele San Domenico.

Poczułem chłód. Wreszcie mogłem odetchnąć! Jak nigdy dotąd poczułem, jak prawdziwe są słowa ks. Szymika: „najpiękniejsze, co mogło się przydarzyć tej ziemi, to chrześcijaństwo”. I po raz kolejny dotarło do mnie, dlaczego kocham tę kolosalną świątynię, na której dachu sześcioletnia Katarzyna ujrzała scenę, która radykalnie odmieniła jej życie. Zobaczyła potężny tron, na którym siedział sam Jezus. Była tak poruszona, że ślubowała Mu dozgonną wierność i zachowanie dziewictwa.