Aż 97 proc. głosów zdobytych w wyborach należałoby uznać za dowód całkowitej dominacji. Lecz główny powód tryumfu prezydenta Sisi to wyeliminowanie przed wyborami liczących się kontrkandydatów. Faktycznie więc głosowanie przybrało formę referendum. Jego wynik z pewnością jednak zwycięzcy nie usatysfakcjonował. Frekwencja wyniosła tylko 41 proc. Z tego aż 7 mln oddanych głosów okazało się nieważnych. W pewnym sensie było to więc zwycięstwo opozycji wzywającej do bojkotu. Jak podaje brytyjski „Economist”, ponoć milion osób przekreśliło nazwisko Sisiego i dopisało na kartce… Mohammeda Salaha, najlepszego egipskiego piłkarza, gracza Liverpool FC.

Nie pomogły wydłużenie wyborów do trzech dni, nachalna propaganda państwowych mediów oraz groźby mandatów za unikanie pójścia do urn. Egipcjanie są coraz bardziej zmęczeni opresyjnością rządów Sisiego. Jednocześnie zdają sobie sprawę z braku politycznej alternatywy, konieczności kontynuowania walki z radykalnymi islamistami oraz utrzymania stabilizacji, jaką po bardzo burzliwych latach 2011–2013 zapewnił Abd-el as-Sisi.