W sklepach spożywczych obrazki świętych lub ikony. To norma. Mijam półki z kawą, oliwkami i słodkościami i widzę, że rekordy popularności biją: Jerzy (patron wyspy), Mikołaj (patron żeglarzy), Izydor i święta Tekla. Modlą się do nich i katolicy, i prawosławni. Przez kilka dni szukałem dziury w całym, starając się udowodnić, że opowieści o przyjaznych stosunkach między „ortodoksami” a katolikami to jedynie cukierkowe hasło z turystycznego folderu. Nie znalazłem.

Jak na poligonie

Nazwa Cyklady pochodzi od greckiego słowa oznaczającego koło. Wyspy rzeczywiście tworzą okrąg na Morzu Egejskim. W samym centrum leży Syros. Nazwy wysp (Syros, Tinos, Naxos i tak dalej) są rodzaju żeńskiego. Tak! Te wyspy muszą być kobietami. Bajecznie piękne, uwodzące. Rytm dnia odmierza bicie dzwonów cerkwi i kościołów.

Często pisałem, że Polska jest ziemią, na której Wschód spotyka się z Zachodem. Nie byłem po prostu wcześniej na Syros. To tu prawosławie spotyka katolicyzm i nie jest to wcale brutalne zderzenie. To ewenement w Grecji.

Stolicą wyspy jest portowe Ermupoli, centrum administracyjne, polityczne i ekonomiczne archipelagu. Miasto wybudowali krzyżowcy, którzy w 1204 roku dotarli tu z zachodniej Europy. W całej Grecji pracuje około 40 księży katolickich. Aż 13 z nich mieszka na Syros. Ponad jedna czwarta prezbiteratu całego kraju!