Chronienie interesów własnej korporacji, szczególne przywileje materialne, chowanie się za immunitetem, aby uciec od odpowiedzialności karnej, czy wyroki rażąco naruszające poczucie sprawiedliwości społecznej. To opis zjawisk, które występują w szeroko pojętej władzy sądowniczej. Ich skala narasta, a środowisko sędziowskie nie jest w stanie – albo nie chce – poradzić sobie z patologiami. Reformę władzy sądowniczej przeprowadza rząd PiS, jednak propozycje ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry spotykają się z negatywnymi opiniami prawniczego establishmentu.

Nadzwyczajna kasta

Na początku ważne zastrzeżenie. Zarzuty stawiane tu sędziom oczywiście nie dotyczą wszystkich, jest wielu rzetelnie i z poświęceniem wykonujących ten trudny zawód. Opisywanie negatywnych zjawisk ma na celu pokazanie konieczności reformy władzy sądowniczej, nie jest oceną całego środowiska.

Kwintesencją przekonania o wyjątkowości tej grupy zawodowej są słowa, jakie podczas Nadzwyczajnego Kongresu Sędziów Polskich we wrześniu ubiegłego roku wypowiedziała sędzia Irena Kamińska, która stwierdziła, że sędziowie „to jest zupełnie nadzwyczajna kasta ludzi”.