Ks. Tomasz Jaklewicz: Czy można powiedzieć, że ruch oazowy jest w kryzysie?

Bp Adam Wodarczyk: Z natury jestem optymistą, dlatego powiem, że dzieje się w ruchu wiele dobrych rzeczy. Na pewno większa dynamika jest dziś w Domowym Kościele, natomiast ruch wytraca siłę w pracy z młodymi. Nie mam wątpliwości, że tu nie ma takiego ognia jak przed laty. To jest część szerszego problemu Kościoła w Polsce, a mianowicie braku umiejętności docierania z Ewangelią do młodych. Jako moderator Ruchu dostrzegałem też, że tam, gdzie zanikały młodzieżowe wspólnoty oazowe, w ich miejsce nie powstawało nic innego, żadna inna forma duszpasterstwa. I to jest groźne.

W latach 80. ubiegłego wieku 80 proc. oaz stanowiły wspólnoty młodzieżowe. Jak dziś wyglądają te proporcje między oazami młodzieży a oazami rodzin?

Nie mam najnowszych danych, ale dziś te proporcje się wyrównały. I tendencja jest taka, że wspólnoty rodzin się powiększają, a oazy młodzieży pomniejszają.