Prosty przepis na „zaoranie” pewniaka w wyborach prezydenckich: puścić w obieg informację o nadużyciach finansowych, do tego z udziałem żony kandydata – i pozamiatane. To oczywiście przepis z francuskiej kuchni politycznej (w Polsce bardziej ciężkostrawne afery wyborcy u polityków jakoś trawią). Na razie François Fillon, bo o nim mowa, próbuje wybronić się z afery, która spadła na niego w momencie, gdy prezydenturę miał prawie w kieszeni. Miał, bowiem sprawa fikcyjnego – jak twierdzą media i prokuratura – zatrudniania przez lata za publiczne pieniądze żony w roli asystentki Fillona sprawiła, że w sondażach kandydat centroprawicy odnotował straty chyba nie do odrobienia. Elektorat wchłonął już komunikat: temu panu wierzyć nie można. Jeśli jakimś cudem Fillonowi uda się przekonać wyborców, że afera jest dmuchana i że wraz z żoną stali się ofiarą niesłusznego oskarżenia, to zadziała zapewne znany w takich sytuacjach efekt: „ale niesmak pozostał”.