Barbara Gruszka-Zych: Mówi Pani skromnie, że zajmuje się zwyczajną pracą, a jednocześnie dotyka sacrum. Gdzie ono jest?

Iwona Sitarska: Wokół chorego. Mam szczególne odczucie obcowania z sacrum, kiedy jestem przy śmierci. To niesamowicie intymna chwila w życiu każdego człowieka.

Moment jego spotkania z Bogiem.

Kiedy wchodzę do pokoju, w którym leży chory w agonii, to jest tak, jakbym wchodziła do świątyni. Ja po prostu wiem, że tam jest Pan Bóg. Mam wtedy poczucie, że stoję wobec czegoś większego od każdego z nas. Ten obszar nie należy do mnie.