W adwentowej szkole nadziei otwieramy raz jeszcze encyklikę „Spe salvi”. Benedykt XVI wprowadza w niej temat związku między modlitwą a nadzieją przepięknymi zdaniami: „Jeśli nikt mnie już więcej nie słucha, Bóg mnie jeszcze słucha. Jeśli już nie mogę z nikim rozmawiać, nikogo wzywać, zawsze mogę mówić do Boga. Jeśli nie ma już nikogo, kto mógłby mi pomóc… On może mi pomóc”.

Aż ciarki idą po plecach albo łzy cisną się do oczu. Bóg to przyjaciel, który nie zawiedzie mnie nigdy, zawsze dostępny. Nigdy nie usłyszysz od Niego komunikatu, który czasem pojawia się w telefonie (nawet do przyjaciół): „Przepraszamy, ale w tym momencie numer jest nieosiągalny”. Problem w tym, że Go nie widać, ale nadzieja mówi: „ON zawsze mnie słyszy”.