Po raz pierwszy w dziejach, przez 60 godzin, można było fotografować i pokazać światu miejsce, gdzie dokonał się cud Zmartwychwstania, który odwrócił bieg historii.

Kolana się trzęsą

„Jestem całkowicie zdumiony. Kolana trzęsą mi się trochę, bo nie spodziewałem się tego”. Tymi słowami Fredrik Hiebert, jeden z archeologów uczestniczących w odsunięciu marmurowej płyty (stale współpracujący z „National Geographic”), opisał przed kamerami swoje wrażenie, gdy okazało się, że skaliste łoże pogrzebowe, na którym według wszelkiego prawdopodobieństwa leżało ciało Jezusa, zachowało się niemal w nienaruszonym stanie. „To jest właśnie Święta Skała, która była czczona przez stulecia, ale tylko teraz można ją zobaczyć na własne oczy”, nie kryła przejęcia prof. Antonia Maropoulou, kierująca zespołem naukowców z Politechniki Narodowej w Atenach. Badacze dostali 60 godzin na to, by odsunąć marmurową płytę, zbadać miejsce pochówku Jezusa, przenieść sąsiadujące z nim kawałki skał, płyt, oczyścić je, sfotografować, opisać, pobrać próbki, a następnie ponownie ułożyć na miejscu i przykryć płytą. Prawdopodobnie już na zawsze.