Uwielbienie. Wiara. Zwycięstwo. Te słowa przychodzą mi na myśl, gdy patrzę na Mojżesza. Jego gest wzniesionych rąk uczy mnie uwielbienia wykraczającego poza strefę komfortu. Gdy Mojżesz nie wznosi rąk – Amalekita ma przewagę. Jak w moim życiu! Gdy nie uwielbiam Boga, wróg jest górą. Gdy zaczynam ograniczać modlitwę, staję się wygodny, nie poświęcam czasu dla Boga – przegrywam. Jeśli uwielbiam z wiarą w każdym czasie, w radości, smutku, niedoli, niedostatku, Bóg widzi moje serce i daje ogrom błogosławieństwa i łaski. Widzi poświęcenie i sam zwycięża. Jest Bogiem wiernym i dochowuje obietnic. Po bitwie w Refidim Mojżesz zbudował ołtarz na cześć Pana, który nazwał „El-Nissi” – „Pan moim sztandarem”. Sztandar to znak siły i jedności w walce. To znak Bożego zwycięstwa nad wrogiem. Zatem Pan moim sztandarem – Pan moim zwycięstwem! Bitwa należy do Pana!