Środa po godz. 20.00. Franciszkańska i okoliczne uliczki są tak zatłoczone, że o dotarciu pod samo okno nie ma co marzyć. Cudzoziemców jest wielu, ale to Polacy narzucają ton. Skandują hasła, śpiewają „Barkę” i „Abba, Ojcze”, choć czasem słychać: „Esta es la juventud del papa” (To jest młodzież papieża). Niektórzy nie wytrzymują temperatury i wycofują się. Mimo to nastroje są wesołe.

Mija 21.00. Papież miał już być, ale jeszcze nie wychodzi. Ktoś ogląda go w TVP Info, które włączył w smartfonie. Kilka osób niezależnie od siebie zaczyna odmawiać Apel Jasnogórski. Dołączają do nich stojący dookoła, potem kolejni. Modlitwa rozchodzi się w tłumie jak kręgi na wodzie.

Wreszcie zgromadzenie eksploduje radością. – Dobry wieczór! – wita się po polsku argentyński papież.

Memento mori

Już pierwsze spotkanie Franciszka pokazało, że ma on własny styl i nie zamierza kopiować poprzedników – nawet jeśli kontynuuje tradycję, pokazując się w oknie krakowskiej kurii. Papież, który wzywa młodzież do robienia rabanu, kilkoma słowami uciszył rozentuzjazmowany tłum. Zamiast żartować, jak to miał w zwyczaju Jan Paweł II, Franciszek opowiedział historię Macieja Cieśli, 27-letniego chłopaka, który włożył wiele wysiłku w przygotowanie ŚDM, ale sam ich nie doczekał, choć bardzo tego chciał. Młody grafik zaprojektował ornaty, które mieli na sobie księża podczas Mszy wieńczącej ŚDM. Był też autorem prezentowanych w czasie Dni Młodzieży wizerunków świętych oraz większości grafik i wizualizacji. W grudniu zeszłego roku zdiagnozowano u niego nowotwór. 2 lipca, 3 tygodnie przed rozpoczęciem ŚDM, Maciej Cieśla zmarł.