Przez lata widzę, że miała rację. Ile trudu wymaga staranie, by nie rezygnować z bycia sobą - ze swoimi marzeniami, pragnieniami, miłościami. Z tym wszystkim, co nas tworzy i wyróżnia spośród miliardów innych.

Oczywiście można się śmiać z tego, że niektórzy, chcąc zostać sobą, nie przestaną, mimo ostrzeżeń lekarzy, palić papierosów albo ekstremalnie szybko jeździć motocyklem.

Jednak dobrze by było, aby wśród spraw, z których nie chcemy zrezygnować, wymienić potrzebę bycia prawym, rzetelnym, wiernym, odpowiedzialnym, wytrwałym.

Opowiadając o nawróceniu Wojciecha Kilara, żona Krzysztofa Zanussiego – Elżbieta wspomniała żonę wybitnego kompozytora, która „odbudowała w nim człowieka”. Uczyniła to przykładem swojego życia, wyrzeczeniami. Żeby jej ukochany mąż nie pił i więcej praktykował, sama przestała używać alkoholu i częściej chodziła do kościoła.

Przestała być sobą czy jeszcze bardziej była sobą dla kochanego mężczyzny?

W tych rozważaniach o byciu sobą najlepszym światłem jest miłość. Oświetlająca drogę do innych i do siebie.