Jest też, co zrozumiałe, dumą narzeczonego. I to ta atmosfera zaślubin i wesela tworzy tło dla orędzia prorockiej księgi. Jednak historyczny kontekst był zgoła inny. Jeruzalem, a przede wszystkim świątynia – oblubienica od kilkudziesięciu lat leżała w gruzach. Na ten stan patrzyli ci, którzy wrócili do Palestyny z niewoli babilońskiej po 538 r. przed Chr. W istocie nie było widać piękna i uroku. Powrót z niewoli, choć tak to zapowiadano, nie okazał się także nowym, pełnym cudów wejściem do Ziemi Obiecanej, podobnym do tego, jaki przed wiekami dokonał się, gdy Izraelici szli pod wodzą Mojżesza z Egiptu do Kanaanu.



A mimo to prorok stara się roztaczać obraz radości i zachwytu. Dlaczego? Bo Boży posłaniec widzi więcej niż tylko to, co jest materialnym wymiarem rzeczywistości. Niewola była karą za odstępstwa od Boga, była czasem, gdy o narodzie wybranym można było mówić jako o krainie „porzuconej” i „spustoszonej”. Teraz, gdy czas odpokutowanej kary dobiegł końca, ziemia i lud, który ją zamieszka, otrzymuje nowe imię: „Moje w niej upodobanie”. 
A nad tym wszystkim rozpościera się prawda 
o stałości Bożego wybrania i Jego opatrznościowej opiece. Boży wybór i opatrzność nie zakładały niwelowania i anihilacji grzechów i ich skutków. Pan Bóg nigdy nie odwołał swego wyboru, ale też nigdy nie zgodził się na tolerowanie odstępstwa. Kara niewoli oraz ruina Jerozolimy i jej świątyni wpisywały się w skutki odstępstwa narodu. Boży wybór i opatrzność pozwalają na powrót z niewoli i odrodzenie.

W tym kontekście zrujnowana Jerozolima może być postrzegana jako pełna wdzięku oblubienica. „Spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męża” – wieści prorok.

Wesele w Kanie Galilejskiej, gdzie Pan Jezus dokonał swego pierwszego cudu, jest nawiązaniem do tamtej prorockiej wizji. „Zabrakło wina”, czyli niedomagała doczesna sfera, ludzkie oczekiwania zawiodły. Trzeba, by z pomocą przyszła Boża moc. I ona zaradza doczesnym brakom. Dzieje się cud. A ponadto oba biblijne obrazy otwierają nową przestrzeń: prorockie wesele z Księgi Izajasza i gody z Kany Galilejskiej zapowiadają ucztę w królestwie niebieskim.