Kościół był z nimi nieprzerwanie od początku. Założony w 1903 r. Związek Polaków miał przerwę w działalności. Na początku lat 50. ub. wieku został rozwiązany przez komunistyczne władze Rumunii. Odrodził się po obaleniu dyktatury Ceauşescu. Dzisiaj może pochwalić się imponującym dorobkiem. Nie byłoby jednak Związku Polaków, gdyby nie było Polaków.

Pleszy dzień powszedni

Rumuńskie prawo stanowi, że miejscowości, w których mniejszości liczą co najmniej 20 proc. populacji, mają obok nazwy rumuńskiej również ustaloną urzędowo nazwę w języku mniejszości. 8 miejscowości na Bukowinie zamieszkanych przez mniejszość polską spełnia ten warunek. Są to: Bulaj (Bulai), Kaczyka (Cacica), Majdan (Maidan), Pojana Mikuli (Poiana Micului), Runk (Runcu), Nowy Sołoniec (Soloneţu Nou), Wikszany (Vicşani) i Plesza (Pleşa). Prawie wszystkie położone są malowniczo w dolinach, tylko Plesza rozłożyła się na górze. Potomkowie założycieli Pleszy utrzymują, że to z powodu wyjątkowej urody ich dziewczyn – dla ochrony ich dziewiczej czci roztropniej było ulokować wieś na górze. Mieszkańcy pozostałych wsi, pukając się dyskretnie w czoło, twierdzą z kolei, że trzeba było mieć coś z głową, żeby tak się usadowić, by mieć do domu pod górę. W Pleszy mieszka prawie 70 rodzin. Sami Polacy. Wieś powstała w 1835 r. jako druga osada polskich górali na Bukowinie. Są tam kościół, cmentarz, sklep spożywczy i nowiutki, imponujący Dom Polski, postawiony na miejscu starej drewnianej szkoły. Ludzie żyją z lasu i rolnictwa.