Kozica na Przełęczy Świnickiej Wojciech Teister - arch. pryw. Kozica górska jest symbolem nie tylko Tatrzańskiego Parku Narodowego, ale i całych Tatr. Kozica tatrzańska jest podgatunkiem kozicy górskiej, występującej w wielu górach wysokich świata.

  Kozica tatrzańska występuje w Tatrach Wysokich, Zachodnich, Bielskich oraz w Niżnych Tatrach na Słowacji i jest najdalej na północ występującym gatunkiem kozicy górskiej.

  Kozice, które występują w Tatrach są znacznie większe od kozic alpejskich. Długość czaszki podgatunku tatrzańskiego dochodzi nawet do 202 mm!

  Dwa razy w roku w pracownicy Tatrzańskiego Parku Narodowego i TANAPu (słowackiego odpowiednika) przeprowadzają liczenie populacji kozic w Tatrach.

  Podczas najnowszego takiego liczenia, w jesieni 2012 roku, zaobserwowano 1096 kozic, z czego 810 (w tym 134 młode) przebywało po stronie słowackiej, a 286 (w tym 43 młode) po stronie polskiej.

  Choć aktualnie nietrudno spotkać w Tatrach kozice, to jeszcze w latach 50. XX wieku gatunek był na skraju wymarcia. Doprowadziły do tego kłusownictwo i nadmierna gospodarka pasterska na górskich halach.

  Pierwszym aktem prawnym dotyczącym ochrony kozic była Ustawa względem zakazu łapania i sprzedawania zwierząt alpejskich właściwych Tatrom, świstaka i dzikich kóz. Akt ten został uchwalony przez Sejm Galicyjski we Lwowie 5 października 1868 r.

  Kozice żyją w stadach liczących od kilku do 15 osobników. Jednak w latach 80. XX wieku spotykano stada liczące nawet 52 osobniki.

  W niedzielę, 17 sierpnia na przełęczy Świnickiej turyści mogli spotkać dwie kozice: starszą i młodszą. Druga nie miała jeszcze rogów.

Świnicka Przełęcz to położona na wysokości 2051 m. n. p. m. przełęcz między Pośrednią Turnią a Świnicą w Tatrach Wysokich.

Zobacz też galerię zdjęć stada kozic z okolic Kasprowego Wierchu - znajdziesz je TUTAJ oraz galerię ze świstakami z Doliny Pięciu Stawów (TUTAJ).