W judaizmie nie ma świętych – w takim sensie jak w Kościele katolickim – ale są sprawiedliwi. Według Talmudu w każdym pokoleniu jest 36 sprawiedliwych, którzy ratują świat i ludzkość. Są to ci, którzy niosą w sobie Shekinah, czyli obecność Boga. Elio Toaff, prawie stuletni emerytowany główny rabin Rzymu, stwierdza, że nic lepiej nie określa postaci Jana Pawła II niż właśnie słowo „sprawiedliwy”. Toaff i Wojtyła odwoływali się do wspólnego dziedzictwa Starego Testamentu, szczególnie do Księgi Rodzaju. „Pamiętajmy w każdym momencie naszego życia – pisał papież do rabina – że człowiek jest stworzony na Boże podobieństwo”.

Toaff widzi w Karolu Wojtyle sprawiedliwego, powołanego przez Boga, by być Jego szczególnym obrazem. Zdaniem emerytowanego rabina Rzymu – który jest jedną z kilku osób wymienionych przez Jana Pawła II w jego testamencie – wizyty papieża w rzymskiej synagodze, w Auschwitz oraz przy Ścianie Płaczu były kamieniami milowymi w historii relacji między Żydami i chrześcijanami. Można powiedzieć, że papież Polak był teologiem judaizmu. W czasie swego pontyfikatu wypowiedział się na temat kluczowych zagadnień związanych z relacjami chrześcijańsko-żydowskimi. W rzymskiej synagodze w 1986 roku mówił: „Wgłębiając się we własną tajemnicę, Kościół Chrystusowy odkrywa więź łączącą go z judaizmem. Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii”.

Na temat kanonizacji wypowiedziało się także Centrum Szymona Wiesenthala, jedna z najważniejszych międzynarodowych organizacji żydowskich. Centrum wyraża uznanie dla wkładu w dzieje ludzkości Jana XXIII i Jana Pawła II. „Żydzi będą zawsze pamiętali Jana XXIII – pisze rabin Yitzchok Alderstein – jako siłę sprawczą Soboru Watykańskiego II, który zmienił spojrzenie katolików na inne wiary, a szczególnie na judaizm”. Rabin Abraham Cooper odnotowuje natomiast fakt, że Jan Paweł II zdecydował o wznowieniu pełnych relacji dyplomatycznych Watykanu z państwem Izrael. Przypomina, że papież wetknął w szczelinę Ściany Płaczu karteczkę z prośbą o przebaczenie grzechów członków Kościoła wobec Żydów. Dlatego Jan Paweł II „ma szczególne miejsce w sercu narodu żydowskiego”.