Wejdą, nie wejdą? Stare, znane i kojarzące się pytanie wybrzmiewało w ostatnich tygodniach. Ale jest już nieaktualne. Weszli i nie ma co się dziwić – taki był plan. Realizowany przez Rosję zawsze konsekwentnie. Przy konsekwentnie tej samej bezradności Zachodu.

I nie bądźmy naiwni – w przypadku niektórych krajów to oczywiście niekonsekwencja kontrolowana: to znaczy może i wiemy, że w oczach Putina widać tylko trzy literki KGB, ale też… dobry biznesman nie zwraca uwagi na takie szczegóły. Są jednak i takie zachodnie pięknoduchy, które za obronę dobrego imienia „demokratycznej Rosji” gotowe są oddać nie tylko paszporty, ale i duszę. Bez żadnej przenośni.

Po drugie, inwazja na Ukrainę, podobnie jak wcześniej na Gruzję (przy wszystkich różnicach) nie jest jeszcze czerwoną linią, która kazałaby zachodnim strukturom stanąć w pełnej gotowości bojowej i zareagować już nie tylko śmiesznymi zakazami wstępu na Florydę dla moskiewskich oligarchów. Co więcej, przez ostatnie tygodnie władze w Kijowie były pod niezwykłą presją różnych dyplomatycznych zabiegów, by „nie dały się sprowokować” Rosji. Czytaj: by nie próbowały bronić swojego terytorium przed jawną agresją. To z pewnością dramatyczna sytuacja: przy stanie armii ukraińskiej (byłem, widziałem te dziurawe spodnie, brak części zamiennych do sprzętu itd.), rozbitej zupełnie w czasie rządów Janukowycza (przypadek, prawda?) próba walki z o wiele silniejszym najeźdźcą jest skazana na porażkę.

Tyle że cierpliwość i „nie poddawanie się prowokacji” ma swoje granice. To honor i poczucie godności. Ukraińcy nie mają już innego wyjścia, jak bronić swojej niepodległości. Bez wsparcia Zachodu raczej nie mają szansy. Doraźnie. Ale jeszcze gorszą byłaby sytuacja bierności wobec napaści na swój własny kraj. Dostaję co chwilę wiadomości od znajomych ze wschodniej Ukrainy. „Boimy się”, piszą. „Ale będziemy walczyć, nie ma wyjścia”, dodają. Czują się w tym wszystkim mocno osamotnieni, zwłaszcza gdy lokalna milicja zostawia ich na pastwę tzw. prorosyjskich bojówek. Tak było w miniony weekend m.in. w Charkowie. Próbują więc bronić się sami. Jest ich większość, wbrew sowieckiej propagandzie. Ale bez broni nie dadzą rady. Tak, to już jest ten etap. Na wychodzenie z białą flagą jest dzisiaj za późno. Bo ruskie weszły. Jak zawsze.