W momencie katastrofy, jak miliony Polaków, przeżyłem szok i głęboki smutek. Jednak pierwsze chwile żałoby minęły i zaczęło się „polskie piekło” zrzucania winy na innych, kwestionowania zasług zmarłych, oskarżeń o zamach, czy wykorzystywania tragedii do politycznych harców. Jako dziennikarz starałem się bez emocji relacjonować wydarzenia związane z katastrofą, uznając, że czytelnik na podstawie przekazanej wiedzy sam wyrobi sobie zdanie. Jednak trudno, abym nie miał własnych sądów, aby nie narastały we mnie coraz większe wątpliwości, nie rodziły się pytania. 


Z obcym przeciwko swoim


Nie mogę pojąć, jak premier Polski mógł przy pomocy premiera Rosji prowadzić walkę polityczną z własnym prezydentem. Spór polityczny między przedstawicielami różnych partii jest rzeczą normalną, ale wykorzystywanie do tego przywódcy obcego państwa jest niedopuszczalne. To klimaty z Targowicy. Dokumenty z przygotowań do wizyty jednoznacznie pokazują, że Donald Tusk i Władimir Putin doprowadzili do rozdzielenia wizyt. Nie chcieli, aby Lech Kaczyński przeszkadzał im w budowaniu „przyjaźni”. Raport NIK stwierdza, że lot prezydenta był znacznie słabiej zabezpieczony niż premiera. Nie twierdzę, że D. Tusk spiskował z W. Putinem, aby zabić polskiego prezydenta. Myślę, że taka teza jest nieprawdziwa, ale w stosunku do D. Tuska. Przez jakiś czas za spiskowe uważałem też teorie, że to zemsta Putina za politykę wschodnią Lecha Kaczyńskiego, m.in. obronę Gruzji przed Rosją.