Drukuj
Serce zobowiązuje
Jeszcze na początku XX w. Polanicę odwiedzało około pięciu tysięcy kuracjuszy, sto lat później jest ich znacznie więcej.
Pijalnia wód tętni życiem o każdej porze roku
ks. Roman Tomaszczuk /GN
Gdyby nie jezuici, nie wiadomo, jak potoczyłyby się losy Polanicy. Wprawdzie pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1347 r., ale dopiero gdy w 1595 r. upadł kłodzki konwent augustianów, ich spadkobiercy, jezuici właśnie, zaczęli inwestować w wieś mającą źródła.
W rękach jezuitów – na szczęście
O polanickich źródłach mineralnych wspomina niejaki Aelurius, który tę wiadomość zawarł w swym dziele pt. „Glaciographia”. W 1630 r. założono tu folwark, który zaopatrywał w żywność kłodzkie kolegium jezuickie. Po tym jak zagospodarowaną przez jezuitów Polanicę zniszczyli i spalili w 1645 r. Szwedzi (podczas wojny trzydziestoletniej), w 1650 r. zakonnicy wznieśli na zboczu doliny Bystrzycy pałacyk w rodzaju pensjonatu. Po pożarze w 1699 r. odbudowano go w formie okazałego dworu z kaplicą, który zaczął służyć pierwszym kuracjuszom, docierającym do Polanicy od połowy XVIII w.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.