Bolesna edukacja Syna

Może zdumiewać zdanie o Chrystusie uczącym się posłuszeństwa Bogu w swojej męce. Czy przed nią był Mu nieposłuszny? Czy dopiero w niej nauczył się słuchać Ojca? Bóg przecież zawsze oczekiwał posłuszeństwa.

Nadrzędność tego wymagania jest uwydatniona w przełomowym momencie historii pierwszego króla Izraela. Saul, który zatrzymał dla siebie przeznaczone na całkowite zniszczenie zdobycze wojenne, z intencją – jak pokrętnie tłumaczył – złożenia ich Bogu w ofierze, został ostro zganiony: „Czyż milsze są dla Pana całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana? Właśnie, lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość – od tłuszczu baranów. Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa” (1 Sm 15,22-23). Chwilowe nieposłuszeństwo króla było tak wielkim grzechem, że pozbawiło go nieodwołalnie błogosławieństwa Bożego.

Niezwykłe słowa o uczeniu się przez Jezusa posłuszeństwa nie oznaczają, że kiedykolwiek w Jego oddaniu się Bogu mogły być jakiekolwiek braki, że choć przez chwilę Syn mógłby być nieposłuszny Ojcu. Całkowitą bezgrzeszność Jezusa afirmuje prawda o zbawieniu, wyrażona za pomocą obrazu wykupienia ludzi „nie srebrem lub złotem, lecz drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy” (1 P 1,18-19). Także List do Hebrajczyków, kilka wersetów przed słowami o uczeniu się przez Jezusa posłuszeństwa, głosi zarówno Jego podobieństwo do nas, jak i Jego zupełną bezgrzeszność (4,15).

W żadnym momencie egzystencji Jezusa nie było przejścia od nieposłuszeństwa do posłuszeństwa. Nie na takiej przemianie polegało to kształcenie się Syna w posłuszeństwie Ojcu. W dalszej części Listu do Hebrajczyków czytamy, że już w przyjściu na świat od samego początku był On gotów wypełniać wolę Bożą (10,5-9). Ta początkowa gotowość nie była jednak wypróbowanym posłuszeństwem, lecz wstępną dyspozycją. Posiadając ludzką naturę, chciał doświadczyć długiego przechodzenia od początkowej gotowości bycia posłusznym do stałej cnoty nabytej dzięki najcięższym próbom. Jak właściwym początkiem każdego uczenia się nie jest brak wiedzy, lecz pragnienie jej posiadania, tak początkiem bolesnej edukacji w posłuszeństwie nie jest stan jakiegoś nieposłuszeństwa Bogu, lecz gotowość bycia Mu rzeczywiście posłusznym.