Łzy same płynęły

Wróciły tamte dni. To były dla mnie dziwne dni. Oto Bóg wezwał mnie na rekolekcje. Takich rekolekcji nie przeżyłem nigdy w życiu, i chyba już nie przeżyję. Bóg pokazał mi prawdę o sobie: Jam zwyciężył śmierć. Zobaczyłem śmierć pokonaną przez miłość i przebaczenie.

Czułem się taki bezradny, a jednocześnie wiedziałem, że On czuwa nad nami wszystkimi, że jest z nami nieustannie. Żal mi ludzi, którzy są daleko od Niego, ich życie jest takie trudne… Z tej śmierci wypłynęło tyle dobra. Dobra, którego nie da się przeliczyć na kasę, zważyć czy zmierzyć.

Ludzie jednoczyli się w modlitwie, obudziła się zwykła ludzka solidarność, której dzisiaj jest tak mało. Niektórzy zaczęli swój powrót do Boga. Artykuł z „Gościa Niedzielnego” utwierdził mnie w tym, że śmierć Marty nie była daremna.