Przed ołtarzem św. Franciszka Ksawerego złożyła ślub udania się na Wschód.
Urodziła się w 1850 r. w Lombardii. Po studiach nauczycielskich pracowała przez dwa lata w szkole. Z powodu słabego zdrowia odmawiano jej przyjęcia do zakonu. W 1880 r. założyła z siedmioma towarzyszkami zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. W 1887 r. otworzyła dom w Rzymie i przed ołtarzem św. Franciszka Ksawerego złożyła ślub udania się na Wschód.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player
Za oceanem Franciszka założyła wiele nowych domów, samo zaś zgromadzenie uzyskało w 1907 r. aprobatę Stolicy Apostolskiej. Święta przekazała mu duchowość ignacjańską, równocześnie wyryła jednak na nim rysy swej własnej osobowości, przenikniętej duchem wiary i gotowością misjonarską.
Franciszka Ksawera zmarła 22 grudnia 1917 r. w Chicago. Pius XII beatyfikował ją w 1938 r., a kanonizował w 1946 r. Franciszka jest patronką emigrantów.
W ikonografii św. Franciszka Ksawera przedstawiana jest w stroju zakonnym, zgodnie z fotografią z 1914 r. Jej atrybutem jest Serce Boże.
«
‹
1
›
»