Początki kościoła sięgają początków XVII wieku. Początkowo był to kościół drewniany. W latach 1669 – 1720 prowadzono prace przy nowym kościele (murowanym). Konsekracja kościoła miała miejsce w roku 1739. W wyniku reformy józefińskiej, w roku 1784 oo. franciszkanie opuścili kościół i klasztor. Odtąd duszpasterstwo prowadzili księża diecezjalni. Od 1785 świątynia stała się kościołem parafialnym. Po zakończeniu II wojny światowej kościół, jako jeden z niewielu na terenie archidiecezji lwowskiej, pozostał kościołem czynnym. Opiekę nad kościołem sprawowali kapłani: ks. Hieronim Kwiatkowski, ks. Ignacy Hwirut, ks. Kazimierz Mączyński. W 1991 roku kościół ponownie obejmują oo. franciszkanie.  

Na prośbę oo. franciszkanów w roku 1995 ks. abp Marian Jaworski ustanowił w kościele sanktuarium św. Antoniego. Odpust ku czci św. Antoniego odbywa się 13 czerwca przy udziale nie tylko wiernych Kościoła Rzymskokatolickiego ale wiernych innych obrządków i konfesji.

W każdy wtorek odprawia się Msze św. i nabożeństwo ku czci św. Antoniego (dwie Msze św. w j. polskim, jedna Msza św. w j. ukraińskim).

Kościół i sanktuarium ma za patrona św. Antoniego. Na uwagę zasługuje fakt, że na obrazie w ołtarzu głównym przedstawiony został św. Antoni Opat oraz  św. Antoni Padewski.

Ołtarz główny - św. Antoni Padewski (po lewej) i św. Antoni Pustelnik ks. Jacek Waligóra W pobliżu kościoła św. Antoniego na uwagę zasługuje kościół SS. Klarysek od Wieczystej Adoracji (dziś jest to cerkiew prawosławna). W podziemiach kościoła pochowana jest sługa Boża M. Maria od Krzyża Morawska, założycielka i fundatorka klasztoru (wejście do krypty grobowej po uzgodnieniu z oo. franciszkanami).

OO. franciszkanie +38 (032) 225 68 28

Wcześniejsze teksty cyklu:

• Rolnik wyorał rzeźbę
• Piastunka Ludzkich Nadziei

Autor tekstu, ks. dr Jacek Waligóra, jest dyrektorem Wydziału Duszpasterstwa Dorosłych Kurii Metropolitalnej we Lwowie.