Radosny czas kolonii

Każdego dnia obok programu widniały słowa naszego Patrona i według tych słów staraliśmy się przeżyć kolejny dzień. Podczas porannej i wieczornej modlitwy wypraszaliśmy za Jego pośrednictwem piękną, słoneczną pogodę, bezpieczeństwo i błogosławieństwo. Codziennie odczuwaliśmy obecność naszego Świętego Patrona, a zwłaszcza w sytuacjach trudnych. Pewnego dnia kolonistka doznała urazu oka, a jej starszego kolegę poparzyły promienie słoneczne. Kiedy pielęgniarka udała się z dziećmi do szpitala w Polanicy, my zebraliśmy się w świetlicy, modląc się o zdrowie dla dzieci i dary Ducha Świętego dla lekarzy. Oba przypadki zakończyły się szczęśliwie. Jadąc na wycieczkę do Pragi, do zoo, czy wychodząc na górskie szlak, zawsze prosiliśmy o wstawiennictwo Jana Pawła II. On przecież tak bardzo kochał góry. To były wspaniałe wakacje, podczas których dzieci nie tylko wypoczywały, ale uczyły się troski o innych, współżycia w grupie i  potrafiły dostrzec piękno świata, za co każdego dnia dziękowaliśmy modlitwą i piosenką.

Zachęcamy wspólnoty istniejące przy parafiach, aby organizowały takie wyjazdy, które wiele nauczą i dają dzieciom dużo radości.

Szczęść Boże! Bernadeta Magiera – kierownik kolonii