Nowy numer 13/2024 Archiwum

Szokująca Nellie Bly!

Jej życie nadaje się na film. Była m.in. pierwszą reporterką XIX i XX wieku.

Nellie Bly urodziła się jako Elizabeth Jane Cochran 5 maja 1864 w mieście Cochran’s Mills w Pensylwanii. Jej ojciec Michael Cochran zmarł, gdy mała Elizabeth miała sześć lat. Jej matka, Mary Jane, wyszła ponownie za mąż, ale małżeństwo zakończyło się rozwodem. Elizabeth uczęszczała do Indiana Normal w nadziei zostania nauczycielką, niestety w szkole była tylko przez semestr z powodów finansowych.

Pittsburgh i pierwsze artykuły

W 1880 roku Mary Jane przeniosła się z rodziną do Pittsburgha. W styczniu 1885 Elizabeth przeczytała artykuł w „Pittsburgh Dispatch” zatytułowany „What Girls Are Good For” („Do czego nadają się dziewczyny”). Artykuł sugerował, że kobiety nie powinny interesować się edukacją, a tym bardziej karierą. Ich zadanie miało skupiać się na byciu w domu.

Na tyle sfrustrował i wzburzył Elizabeth, że napisała odpowiedź, którą podpisała jako „mała sierota”. Edytor pisma George Madden był pod wrażeniem odpowiedzi i zaprosił dziewczynę do redakcji. Kiedy Elizabeth przedstawiła się Maddenowi, zaproponował jej możliwość napisania artykułu obalającego teorię przedstawioną w poprzednim. Napisała artykuł pt. „The Girl Puzzle” („Dziewczyna jest jak puzzle”) i zaimponowała po raz kolejny redaktorowi. Dostała pracę w redakcji i pseudonim Nellie Bly.

W tym czasie jeśli kobiety pracowały w gazetach pisały wyłącznie o ogrodnictwie, modzie i społeczeństwie. Nellie unikała tych tematów jak ognia. Skupiała się na historiach biednych i uciśnionych. Napisała pełno artykułów o kobietach, które musiały pracować w fabrykach butelek. Choć fascynowały one czytelników, były krytykowane przez środowisko biznesu. Kiedy kampanie zaczęły straszyć „Dispatch”, Nellie została przydzielona do działu ogrodnictwa.

Meksyk, Nowy Jork i wyspa Blacwell

Jej kolejna przygoda to trwającą sześć miesięcy podróż do Meksyku. Pisała z niej do Maddena, który publikował jej reportaże. Szybko zmieniły się one w zjadliwą krytykę rządu i prezydenta Porfirio Diaza. Nellie znalazła się w opałach i musiała opuścić kraj.

Wróciła do Stanów i wybrała się do Nowego Jorku. W 1887 wylądowała w mieście mając nadzieję na znalezienie pracy w poważnej gazecie, ale nikt jej nie zaoferował. Po 4 miesiącach wkroczyła do gabinetu Johna Cockerilla, redaktora naczelnego gazety Josepha Pulitzera „The New York World”. Była zdeterminowana, że nie wyjdzie dopóki nie otrzyma pracy.

Została przydzielona do pracy „pod przykrywką”. Wysłano ją jako pacjentkę do szpitala psychiatrycznego na wyspie Blackwell. Udało jej się przekonać lekarzy, jak i sędziów, że jest szalona. Warunki były bardzo ciężkie: brud, zgniłe jedzenie, fizyczną przemoc lekarzy i pielęgniarek. 10 dni tortur zanim uwolnił ją agent "The NY World". Napisała artykuły pt. „Za kratami azylu” i „W środku domu wariatów”. Wywołały one burzę w Nowym Jorku. Dzięki temu wszczęto postępowanie i warunki się polepszyły.

Nellie stała się tym samym pionierką dziennikarstwa śledczego. Jej popularność rosła, a ludzie nie mogli się doczekać kolejnych publikacji.

Nellie Bly vs Juliusz Verne

W 1889 roku rozpoczęła się najciekawsza i najsłynniejsza historia w życiu Nellie. Zaproponowała, że przemierzy świat szybciej od postaci pana Fogga ze słynnej powieści Julesa Verne’a „W 80 dni dookoła świata”. Redakcja ostrożnie podeszła do jej pomysłu. Kobiety nie podróżowały bez eskorty, zwłaszcza, że zawsze miały za dużo bagażu. Nikt się nie zgodził na jej podróż. Więc Nellie Bly weszła sama na statek Augusty Wiktorii 14 listopada 1889, mając tylko i wyłącznie dwie małe skórzane torby. Zaczęła przemierzać świat na wschód od Nowego Jorku. Jej podróż przebiegała przez Anglię, Egipt, Cejlon, Singapur, Hong Kong i Japonię, zanim wróciła z powrotem do Stanów. Podczas postoju we Francji Nellie poznała samego Juliusza Verne’a, który zachęcił ją do złamania fikcyjnego rekordu. W międzyczasie aby utrzymać zainteresowanie czytelników obstawiano czas powrotu Bly. Wróciła do Stanów wkraczając do San Fracisco, by następnie wsiąść w pociąg. 25 stycznia 1890 roku Nellie wróciła do punktu wyjścia. Przemierzyła świat w ciągu 72 dni, 6 godzin, 11 minut i 14 sekund. Stała się międzynarodową gwiazdą. Jednak „The NY World” nie zaoferował jej nic więcej, więc zrezygnowała. Napisała książkę „Around The World In Seventy-Two Days” ("Dookoła świata w 72 dni").

Pierwsza wojenna korespondentka i najlepsza reporterka Ameryki

Niestety w tym czasie zmarł jej brat i musiała zaopiekować się jego żoną i dwójką dzieci. W 1895 roku „The NY World” przekonał Nellie do powrotu do pracy. 17 września ukazał się nagłówek „Nellie Bly Again”. W 1895 roku zaskoczyła wszystkich ślubem z przemysłowcem Robertem Seamanem, rok później przestała pisać do gazety. Zaangażowała się w firmę męża produkującą kanki na mleko, beczki i inne metalowe wyroby. Kiedy w 1904 roku zmarł Robert przejęła firmę i stała się wiodącym na świecie kobiecym przemysłowcem. Niestety w 1914 zmuszona była ogłosić bankructwo. W tym samym roku wyjechała do Europy, gdzie zastała ją wojna. Stała się więc pierwszą wojenną korespondentką, pisała dla „The New York Evening Journal”. W 1919 roku wróciła do Nowego Jorku i pisywała regularnie do „Evening Journal”. Miała swoją własną kolumnę. Zmarła 27 stycznia 1922 na zapalenie płuc, pisząc do końca. Następnego dnia „Evening Jorunal” uznał Nellie Bly za najlepszą „reporterkę Ameryki”.

 

« 1 »

Zapisane na później

Pobieranie listy

Reklama